Park miejski to prawdziwy skarb w betonowej dżungli, gdzie można odpocząć od rutyny, wybrać się na spacer z rodziną lub romantyczną randkę, podziwiać przyrodę i posiedzieć samemu. Pomysł tworzenia parków w miastach pojawił się w Europie w XVIII wieku i należy do działaczy publicznych, które chciały poprawić warunki życia w gęsto zaludnionych i przemysłowych miastach. W tamtych czasach zaczęto urządzać skwery, które były otwarte dla wszystkich, a wcześniej spacery w parkach były dostępne tylko dla osób z wyższych szczebli społecznych. Przez wiele lat parki miejskie stały się nie tylko przyjemnym miejscem do wypoczynku, ale także „płucami” miasta, które zapewniają tlen i chłód mieszkańcom w upalne dni, pisze warsaw-name.eu.
Informacje historyczne o Parku Skaryszewskim
Skaryszewski Park położony jest w stolicy Polski na prawym brzegu Wisły, w pobliżu dawnej wsi Kamion. Zajmuje powierzchnię 58 hektarów.
Park powstał w latach 1905-1922 z inicjatywy warszawskiego architekta i ogrodnika Franciszka Szaniora. Niegdyś na terenie parku znajdowały się jedynie pastwiska miasta Skaryszew – później warszawiacy zaczęli używać właśnie takiej nazwy parku między sobą. Franciszek Schaner był wielkim fanem stylu angielskiego w architekturze i krajobrazie, dlatego właśnie takie motywy można zobaczyć w „Skaryszaku”, a także w wielu innych warszawskich projektach jego autorstwa – Parku Ujazdowskim, Ogrodzie Saskim, Ogrodzie Krasińskiego i miejskim hipodromie.
Park Skaryszewski miał być ośrodkiem rekreacyjnym warszawiaków, z dużą ilością atrakcji i rozwiniętą siecią ścieżek, które przystosowano do jazdy konnej. Sztuczne jeziora doskonale harmonizują z bogactwem zieleni i kwiatów, uzupełniają malownicze widoki małego wodospadu i jasnozielonych wzgórz.
W 1929 roku Park Skaryszewski otrzymał imię na cześć słynnego Warszawskiego kompozytora, pianisty i działacza politycznego Ignacego Jana Paderewskiego. Granice parku wyznacza aleja Zieleniecka na zachodzie, aleja Waszyngtona na południu i ulica Międzynarodowa na wschodzie.
Z czego znany jest Park Skaryszewski?
W „Skaryszaku” jest bardzo bogaty świat flory i fauny – w parku występuje około 280 gatunków drzew i krzewów, 54 gatunki ptaków, 20 gatunków motyli i ponad 10 gatunków ślimaków. Co ciekawe, w 2006 roku w parku osiedliły się bobry, a skala szkód, jakie zwierzęta wyrządziły miejscowym drzewom, zmusiła władze miasta do przeniesienia ich do zoo.
Wielu warszawiaków uważa Park Skaryszewski za najpiękniejsze miejsce w stolicy i chętnie spędzają tu wolny czas. W parku wczasowicze mogą cieszyć się pięknem dziewiczej przyrody i dziełami sztuki, ponieważ wzdłuż ścieżek wznosi się wiele pięknych rzeźb znanych artystów. „Rytm” Henryka Kuny, „Tancerka” Stanisława Jackowskiego i „Kąpiąca się” Olgi Niewskiej – park zdobią naprawdę słynne kompozycje.
Latem, jesienią i wiosną należy również zwrócić uwagę na różnorodność klombów, na których rosną kwiaty jednoroczne i wieloletnie. Delphinium, fiołki, tulipany różnych gatunków i trytomy są pełne wyraźnych kolorów w parkach.
Wiele uwagi poświęca się w parku historii kraju i świata. Spacerując po malowniczym miejscu, można zobaczyć kamień pamiątkowy na miejscu strzelaniny Armii Krajowej podczas Powstania Warszawskiego, a także pomnik Polaków poległych w ataku terrorystycznym w Nowym Jorku z 11 września 2001 roku oraz tablicę upamiętniającą sportowców stolicy, którzy zginęli podczas II wojny światowej. Również turyści i warszawiacy mogą zobaczyć w „Skaryszaku” białą kaplicę – w latach okupacji służyła ona jako punkt kontaktowy dla konspiracyjnych oficerów.
